یه دختر تنها

فدای مهربونیات چه میکنی با سرنوشت           دلم واست تنگ شده بود اینو واست نوشتم

حال منو اگه بخوای رنگ گلهای قالیه                 جای نگاهت بدجوری تو صحن چشمام خالیه

ابرا همه پیش منن اینجا هوا پر از غمه                از غصه هام هرچی بگم جون خودت بازم کمه

دیشب دلم گرفته بود رفتم کنار آسمون               فریاد زدم یا تو بیا یا منو پیشت برسون

فدای تو یه وقت شبا بیخوابی خستت نکنه          غم غریبی عزیزم زرد و شکستت نکنه

اگه واست زحمتی نیست بر سر عهدمون بمون     منم تو رو سپردمت دست خدای مهربون

راستی دیروز بارون اومد منو خیالت تر شدیم        رفتیم تو قلب آسمون با ابرا همسفر شدیم

از وقتی رفتی آسمونمون پر کبوتره                      زخم دلم خوب نشده از وقتی رفتی بدتر شده

فدای تو نمی دونی بی تو جه دردی کشیدم          حقیقتو واست بگم به آخر خط رسیدم

نمی دونی چقدر دلم تنگه برای دیدنت                  برای مهربونیات نوازشات بوسیدنت

به خاطرت مونده یکی همیشه چشم به راهته؟      یه قلب تنها و کبود هلاک یه نگاهته؟

من می دونم همین روزا عشق من از یادت میره      یه بغض کهنه چند روزه دائم در انتظارمه

تنها دلیل زندگی با یه غمی دوست دارم               داغ دلم تازه میشه اسمتو وقتی میارم

وقتی تو نیستی چه کنم با این دل بهونه گیر          مگه نگفتم چشاتو از چشم من هیچ وقت نگیر

دلم میخواد یه چیزی رو بدونی                            دیگه نه عاشقی نه مهربونی

میگم شبا ستاره ها تا میتونن دعات کنن             نورشونو بدرقه پاکی خنده هات کنن

حالا که تموم شد تو هم داری میری        مبادا که دست کسی رو بگیری

خدایا نگاه کن درست تو چه وقتی          پر از اشکم اما می خندم به سختی

گلومو رها کن تو ای هق هق من           میمردم برا اون نبود عاشق من

مبادا که عشقم تو قلبش بمیره             می ترسم که دست کسی رو بگیره

بگین کاری این بار ازم بر نیومد               بگین کم آوردم یا صبرم سر اومد

بگین باز بیاد و به قلبم بشینه                بگین جای اسمش هنوز نقطه چینه

تو احساس منو چه راحت ربودی            اگر من شکستم مقصر تو بودی

مگه من  رو در حد مردن ندیدی              تو دلخور نبودی چرا دل بریدی

دلم روز و شب رو تنهایی سر کرد           بگین که تموم دعاهاش اثر کرد

بگین اونو دست خدامون سپردم            بگین مقصر نبودم ولی پاشو خوردم

بگین خیلی وقته که صبرم سر اومد        بگین کاری کرده که دادم در اومد

بگین خیس اشکه همه تار و پودم           بگین تا بدونه مقصر نبودم

روزا مثل هم تند و تند میگذرن

من می مونم و خاطراتم.....

 امیدی ندارم که بی تو بخندم       که طاقت بیارم

هنوزم مبهوت این خواب کوتاهم

خداحافظ رویای شیرینم    خداحافظ ماه دلگیرم

       خداحافظ که بی تو آروم نمی گیرم

((ساعتها را بگذارید بخوابند بیهوده زیستن را نیاز به شمردن نیست.))

دلم گرفته از این همه غم                     مثل یه شمعی می سوزه کم کم

نمونده راهی غیر از جدایی                   نمی دونستم تو بی وفایی

دل دیوونم نداره راهی                          اگه نیایی می کشه آهی

هنوز تو قلبم خاطره مونده                     توی تنهایی دلو سوزونده

قصه ی عشقو کسی نخونده                 به روی عهدش هیچ کس نمونده

نمونده راهی غیر از جدایی                   نمی دونستم تو بی وفایی

دل دیوونم نداره راهی                          اگه نیایی می کشه آهی

یاد گرفتم که بی تو بخندم

یاد گرفتم که بی تو گریه کنم

یاد گرفتم که به غیر تو دیگر عاشق نشوم

یاد گرفتم که دیگر دل به کسی نبندم

و از همه مهمتر یاد گرفتم که زندگی کنم و با یادت زنده باشم

اما هنوز یه چیزو یاد نگرفتم

این که چگونه خاطراتت را از صفحه ی دلم پاک کنم

و نمی خواهم یاد بگیرم...

خودت می دونی، می دونم دلیل رفتنت چی بود                      اما می تونستی نری، چرا می گی قسمت نبود؟

اگه قسمت نبود چرا تو موندی؟               خدااااااا چرا مارو به هم رسوندی؟

اگه می دونستی یه روزی می ری            چرا روزارو تا اینجا کشوندی؟

چی بودم چی شدم به خاطر تو                ولی پشت دلم رو خالی کردی

حالا اسمت می آد گریم می گیره             نمی دونی که با دلم چه کردی

اگه در حق تو خوبی نکردم                       بدون که خالی بود دستای سردم

ولی من در عوض هرچی که بودم              با احساسات تو بازی نکردم

اگر چه می دونم دوسم نداری                  به هر در می زنم تنهام نذاری

اگه پای کسی هم در میونه                     بذار اسمت اقلًا روم بمونه

دم آخر بذار دست روی دستام                  بذار بهت بگم دردم چی بوده

فقط لطفی کن و حرفامو بشنو                  شاید دیگه نگی قسمت نبوده

اگه تصمیم رفتنو گرفتی                          ببخش اگر پشیمونت نکردم

آره من واسه تو کم بودم                          اما با احساسات تو بازی نکردم

خدا مارو واسه هم نخواست...

خدا ما رو برای هم نمی خواست
فقط می خواست همو فهمیده باشیم
بدونیم نیمه ی ما ، مال ما نیست
فقط خواست نیمه مون رو دیده باشیم
تموم لحظه های این تب تلخ
خدا از حسرت ما با خبر بود
خودش ما رو برای هم نمی خواست
خودت دیدی دعامون بی اثر بود
 
چه سخته مال هم باشیم و بی هم
می بینم می ری و می بینی می رم
تو وقتی هستی اما دوری از من
نه می شه زنده باشم ، نه بمیرم
نمی گم دلخور از تقدیرم اما
تو می دونی چقدر دلگیره این عشق

عاشقت خواهم ماند                                      بی آنکه بدانی

دوستت خواهم داشت                                   بی آنکه بدانی

درد دل خواهم گفت                                       بی هیچ کلامی

در تو ذوب خواهم شد                                    بی هیچ حرارتی

                          این گونه شاید احساسم نمیرد

"نه گریه های من دینی بر گردن تو دارند

                              و نه تو چیزی بدهکار این همه دلتنگی منی"

                                           واسه کمتر کسی خوب می نویسه

یکی لبهاش همیشه غرق خندست      

                                           یکی پلکهاش تو خوابم خیس خیسه

ديشب که بارون مي اومد من و دلم حرف مي زديم

                                      دفتر خاطراتمو با همديگه ورق زديم

از پشت صفحه هاي دور نگام به اسم تو رسيد

                                     دلم يه دفعه بي دليل يه آه کوتاهي کشيد

يادم اومد روزي رو که چشام چشاي تو رو ديد

                                    خواستم که درگيرت نشم اما مگه دلم شنيد

پا توي اين جاده گذاشت، دل کوچيک و بي کسم

                                   نمي دونم چه جوري شد،تو شدي همه نفسم

چشماي باروني و خيس سهم دل از اين عاشقيس

غیر گریه مگه کاری میشه کرد               کاری از ما نمی یاد زاری کن

گل من رفته دیگه نمی یاد                     تا قیامت دل من گریه می خواد

هر چی دریا رو زمین داره خدا                 با تمام ابرای آسمونا

کاشکی میداد همه رو به چشم من         تا چشام به حال من گریه کنن

گل من رفته دیگه نمی یاد                      تا قیامت دل من گریه می خواد

قصه گذشته های خوب من                    خیلی زود مثل یه خواب تموم شدن

حالا باید سر رو زانو بزارم                        تا قیامت اشک حسرت ببارم

دل هیچکس مثل من غم نداره                 مثل من غربت و ماتم نداره

حالا که گریه دوای دردمه                        چرا چشمم اشکشو کم می یاره؟

سرنوشت چشاش کوره نمی بینه            زخم خنجرش نمی مونه تو سینه

لب بسته سینه غرق به خون                  قصه موندن آدم همینه

گل من رفته دیگه نمی یاد                      تا قیامت دل من گریه می خواد

سال ۸۷ تموم شد با همه ی خوبیها و بدی هاش داشتم وبلاگو می خوندم با گریه آخه خیلی چیزا یادم اومده کاش می تونستم همشو بگم 

تو این سال مامان بزرگمو از دست دادمش که حاضر بودم جونمو واسش بدم می خواستم اگه اون نیست منم نباشم ولی انقدر واسه آدم مشکل پیش میاد یا شایدم ......... دو هفته می شه نرفتم سر خاکش دیگه مثل قبل واسش نماز نمی خونم

بعدم یه دوستو از دست دادم( ۱۲ اسفند) واسه همیشه نمی دونم چرا اینطوری شد می خوام خودمو اینطوری راضی کنم که حتمآ یه حکمت داره خدا صلاح منو می خواد یه چیزی می دونه که به عقل ناقص من نمی رسه ولی نمی تونم  نمی شه همه چیز تموم شد  منم دارم تموم می شم واسم دعا کنین که زندگیمو خراب نکنم نمی دونم بگم با یکی آشنا شدم سال خوبی بود؟ یا دیگه ندارمش سال بدی بود؟       نمی دونم  هیچی نمی دونم

خیلی دلم گفته خیلی شاید باور نکنین کل این پستو با گریه نوشتم هیچ ذوقی واسه سال جدید ندارم

امیدوارم ۸۸ سال خوبی واسه همه باشه سالی که توش هیچکی عزیزاشو از دست نده حالا به هر صورتی

 دلم گرفت از آسمون                  هم از زمین هم از زمون

تو زندگیم چقد غمه                    دلم گرفته از همه

ای روزگار لعنتی                        تلخه بهت هر چی بگم

امشب از اون شباست                که من دوباره دیوونه بشم

امشب از اون شباست                که من دلم می خواد داد بزنم

از این همه در به دری                  به لب رسیده جون من

            * به داد من نمی رسه خدای آسمون من*

خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

چرا اینطوری شد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

این بود جواب این همه دعای من؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خدایا دارم دیوونه می شم به دادم نمی رسی؟؟؟؟؟؟؟؟

خدا نشونشو از کی بگیرم                  دارم دق میکنم بذار بمیرم

آخه هنوز دلش از جنس سنگه            هنوز دلم واسه دلتنگی تنگه

چطور دلش اومد از پا بیفتم                بهش نازکتر از گل هم نگفتم

باور ندارم منو تنها می ذاره                دلم واسش یه ذره شد اما دیگه نیست

لعنت به تو ای دست سرد روزگار          حالا فقط من موندمو این چشای خیس

هر چی به من بگی واست همون میشم   فقط یه بار دیگه بیا دستمو بگیر

ای دل صبور و بی کس من                  اون نمی آد دیگه پیشت بهونه نگیر

حالا من موندمو این دوتا چشم گریون    موندم تو این کوچه آس و پاس و حیرون

حالا من موندمو تو و شب بی ستاره     من و تو خاطره ها اشکامون می باره

خدا ازت می خوام یادش نیفتم             چه حرفایی که از عشقم شنفتم

خدا اگه نمی شنوی صدامو                 بهم بگو دلیل گریه هامو

راحت بودم رها بودم          تو اومدی تو زندگیم    گفتی می خوام با تو باشم

گفتی می خوام کنار تو           از آدما جدا باشم           گفتم نمی تونه دلم

گفتی منم مثل توام                از آدما خسته شدم        دنبال راه چاره ام

گفتی که چاره ام تویی            مرحم زخم من تویی       

می دونستم می دونستم که توام مثل همه ی آدما قلبمو تنها می ذاری

شایدم مثل همه غم روی غم هام بذاری

ولی بازم نمی دونم نمی دونم که چی شد که شدی عزیز من

تا به خودم اومدم دیدم برات می میرم

حالا که عاشقت شدم پشتمو خالی می کنی؟

حالا که دیوونتم تنهام می ذاری؟

حالا که زندگیمی تنهام می ذاری؟

مگه نامسلمونی؟ خدا نداری؟ یه کمی که فکر کنی می بینی جزمن نداری

اگه به زور روزگار از زندگیت می رم کنار   

                                          می رم که ثابت بکنم عاشقتم دیوونه وار

تو گریه های زاروزار سپردمت به روزگار   

                                          این از خودم گذشتنو پای خاطر خواهیم بذار

لالا لالا منم تنها نشستم                   

                                      منم از بار این غم ها شکستم

همه می دونن اینو غیر از این عشق

                                      به عشق دیگری من دل نبستم

لالا لالا دلم خونه از این عشق

                                      دلم پیوسته مجنونه از این عشق

نمی دونم در این نامردمی ها

                                      بریدن کارآسونه از این عشق

لالا لالا منم اینجا غریبم

                                        منم از شادمانی بی نصیبم

یکی کز عاشقی بویی نبرده

                                       خدا می دونه که داده فریبم

لالا لالا بهارم غصه داره

                                         همه کار بهارم انتظاره

همه تنهایی ها سهم دلم بود

                                        بهارم بی قراره بی قراره

لالا لالا گلم تنها نمونه

                                        تو راهی که خزونه جا نمونه

امون از دست سرد سرنوشتی

                                        که می خواد این گلم با ما نمونه

لالا لالا غزل می سازم امشب

                                        مثل پروانه ماتم دارم امشب

مثل هر روز و هر دم مثل هر شب

                                        تویی شمعم تو رو کم دارم امشب

لالا لالا جدایی یه سراب

                                        نپرسین این سوال بی جواب

دلت تنها برام یه آشیون بود

                                         شنیدم این دلم خونه خراب

لالا لالا منم سیرم ز دنیا

                                        یه روزی بی هدف می رم ز دنیا

همه عالم به من جور و جفا کرد

                                        منم می گیرم این حقو ز دنیا

لالا لالا دلم لبریز درد

                                        نگاشم مثل دستاش سرد سرد

همه می گن گذاشته رفته بی من

                                        نمی دونن یه روزی بر میگرده

لالا لالا تو بودی سرنوشتم

                                        تو رو از جان به روی دل نوشتم

به جون هر چی عاشق توی دنیاست

                                        تویی امروزم و حال و گذشتم

لالا لالا خدایا دلبرم کو

                                        خدایا یار از جان بهترم کو

در این پرواز جان فرسای هستی

                                        خدایا خسته ام بال و پرم کو

لالا لالا بمون تا من بمونم

                                        بیا تا قدر چشماتو بدونم

بمون تا لحظه ای که باورم شه

                                       محال زندگی بی هم زبونم

لالا لالا بیا بازم دعا کن

                                       به درهایی که بسته خوب نگاه کن

مگه می شه دری بسته بمونه

                                        بیا بازم خدامونو صدا کن

این اولین باره که دارم حرفامو از زبون خودم می نویسم .

چهارشنبه اول خرداد بد ترین روز زندگی منه

چون عزیزمو مادربزرگ مهربونمو برای همیشه از دست دادم

امروز سه روزه ندیدمش .

دیگه نمی بینمش دیگه نمی تونم بغلش کنم ببوسمش.

گلچین روزگار عجب باسلیقه است

                                  می چیند گلی را که در جهان نمونه است

از دیدن نور ماه یه عمره بی نصیبیم

فرقی نداره بی تو بهارمون با پاییز

نمی بینی که شعرام همه شدن غم انگیز

غصه نخور مسافر اونجا هوا که بد نیست

اینجا ولی آسمون اشک ریختن هم بلد نیست

غصه نخور مسافر فدای قلب تنگت

فدای قلب نازت اون چشمای قشنگت

غصه نخور مسافر تلخه هوای دوری

من که اینو می دونم که تو چقدر صبوری

غصه نخور مسافر بازم میای به زودی

ما رو ببین چه کردیم از وقتی تو نبودی

غصه نخور مسافر غصه اثر نداره

از دل تو می دونم هیچکی خبر نداره

غصه نخور مسافر همیشه اینجوری نیست

همیشه که عزیزم راهت به این دوری نیست

غصه نخور مسافر تولد دوباره

غصه نخور مسافر غصه نخور ستاره

غصه نخور مگه تو کناردریا نیستی 

من چشم به راهتم ببین تو تنها نیستی

غصه نخور مسافر غصه کار گلها نیست

سفر یه امتحانه به جون تو بلا نیست

غصه نخور مسافر تو خود آسمونی

در آرزوی روزی که بیای و بمونی...

                                     تولدم شد بی وفا از تو نیومد خبری

چشمای من خشک شد به در حالا کی بی وفا تره         

                                     بال و پرش دادم ولی دیگه واسم نمی پره

اینو بدون دستای من گرمی دستاتو می خواد          

                                      تو رو به عشقمون قسم اون روزا رو یادت بیاد

حتی دیگه خدامونم به دادمون نمی رسه               

                                     گریه نکن که دستمون به دست هم نمی رسه

تو رو خدا بهش بگین صبر منم سر اومده                

                                           خدا به من بگو چرا خوشی به من نیومده

بهش بگین سراغشو از کس و ناکس می گیرم        

                                         بهش بگین اگه نیاد تو انتظارش می میرم

آخه چرا نگاه اون چنگی به دل نمی زنه                    

                                        می گن یکی تو قلبشه جونمو آتیش می زنه

خدا ازت می خوام دست روی دستش بذارم         

                                        جز آرزوی دیدنش هیچ آرزویی ندارم

بازم می گم دوست دارم کاش عشقمون جون بگیره      

                                      برگرد میون کلبمون تا سر و سامون بگیره

ببخش اگه قسمت نشد توی چشات نگاه کنم                  

                                      یا سر رو شونت بذارم اسم تورو صدا کنم

تو هم منو بذار برو اما بدون رسمش نبود                      

                                   جز تو آخه کیو دارم دلیل رفتنت چی بود

اونکه نخواست پیشم باشی باید خودش صبرم بده              

                                    خدا گرفتی عشقمو جواب قلبمو بده

او با اشتباه کردن دل من کیف می کند.

دیروز فرشته ای به گفت:گوشی دلت را کج گذاشته ای که جواب تماس های خدا را نمی دهی؟

با من تماس بگیر خدایا...با من تماس بگیر

اگه گوشی رو بر نداشتم روی پیغام گیر گوشی دلم پیام بذار.

خدایا با من تماس بگیر...

منو نسپاری به بادای خزون

                             منو سر گشته ی چشمات نکنی

توی دنیای پر از بی کسی

                             خستم از بلور اشکات نکنی

نمی خوام بغض نگاه آخرم

                            گم بشه تو قاب خیس پنجره

نمی خوام هق هق تنهای دلم

                            بشکنه توی سکوت حنجره

می شه تو دفتر تنهایی دل

                          لحظه های بی تو بودنو سرود

می شه از غربت هر نگاه تو

                          لذت غرور غربتو ربود

بعد هر ستاره می میره نگام

                           با تو از شکستن و وفا می گم

واسه یه اشتباه ساده

                           عمریه دارم خدا خدا می گم

می تونیم خدامونو صدا کنیم

                            بپریم و دل به دریا بزنیم

می تونیم سیاهی رنگ شبو

                             بشکنیم و رنگ فردا بزنیم

                                    اینکه جدا می شم ازت اینکه نمی شه باورم

اینکه اگه بخوای بری چه حالی پیدا می کنم

                                    تو عالم دیوونگی قلبمو پیدا می کنم

اینکه اگه جدا بشیم از دل هم رها بشیم

                                  یه بغض سخت و دیدنی تو خلوت صدا بشیم

اینکه دیگه تو قلب هم جایی برا هم نذاریم

                                   تو لحظه های انتظار رو زخما  مرحم نذاریم

اینکه دیگه نگاهمون منتظر هم نباشه

                                 تو سینمون برای هم یه وقتایی غم نباشه

تو غربت فاصله ها جدایی یک بهونه است

                                   بهونه ای برای ما تو تلخی زمونه است

داشتم فکر می کردم اگه خدا واسه کسی یار نمی ده یعنی خودش می خواد یارش باشه

چون می دونه آدما صبرشونو تواناییشون خیلی کمه واسه اینکه سنگ صبور بندش باشه

خودش با آغوش همیشه باز و پر از محبتش آروم می کنه بندشو.

فکر کنم این بهترین و قشنگترین بهانه واسه تنها بودن باشه...

خدایا بهم آرامش بده...

                                            از شیشه نبودم که با سنگ بمیرم

تقصیر کسی نیست که تنها و غریبم

                                            شاید که خدا خواست که دلتنگ بمیرم

                                       که جانم در جوانی سوخت ای جانم به قربانت

تحمل گفتی و من هم که کردم سالها اما

                                       چقدر آخر تحمل بلکه یادت رفته پیمانت

چو بلبل نغمه خوانم تا تو چون گل پاکدامانی

                                         حذر از خار دامنگیر کن دستم به دامانت

تمنای وصالم نیست عشق من مگیر از من

                                           بدردت خو گرفتم نیستم در بند درمانت

امید خسته ام تا چند گیرد با اجل کشتی

                                             بمیرم یا بمانم پادشاها چیست فرمانت

چه شبهایی که چون سایه خزیدم پای قصر تو

                                              به امیدی که مهتاب رخت بینم در ایوانت

دل تنگم حریف درد و اندوه فراوان نیست

                                              امان ای سنگدل از دردو اندوه فراوانت

به شعرت شهریارا بیدلان تا عشق میورزند

                                              نسیم وصل را ماند نوید طبع دیوانت

                             ظهر تابستونو به یادم میاره

رنگ چشمای تو

                              بارونو به یادم میاره

وقتی نیستی

                              زندگی فرقی با زندون نداره

من نیازم

                              تو رو هر روز دیدنه

از لبت دوست دارم شنیدنه